هدف از این پژوهش، بررسی تاثیرالگوی مشاورهای اسماءالحسنی بر کیفیت زناشویی زنان بود. این پژوهش به روش نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل و طرح پیشآزمون پسآزمون انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر، مادران ۳۰-۴۸ ساله بودند که دخترانشان در سال تحصیلی ۱۳۹۵۱۳۹۶ در دبیرستانهای متوسطه شهر تهران تحصیل میکردند. نمونه آماری شامل ۳۰ زن بود که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس شرکتکنندگان در گروه آزمایش در ده جلسه آموزشی مبتنی بر اسماءالحسنی شرکت کردند. محتوای جلسات آموزشی، با توجه به منابع موجود و مرتبط با اسماءالحسنی و حدیث معروف پیامبر که در آن ۹۹ اسم الهی شمرده شده، تنظیم شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه کیفیت زناشویی اصلاحشده باسبی و همکاران (۱۹۹۵) بود که هر دو گروه آن را تکمیل کردند. در پایان، نتایج بین دو گروه از طریق تحلیل کواریانس چند متغیری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین نمرههای کیفیت زناشویی و زیرمقیاسهای آن شامل توافق، رضایت و انسجام در مرحله پسآزمون در گروه آزمایش افزایش معناداری یافته است (۰۰۵/۰>p). با توجه به یافتههای این پژوهش، الگوی مشاورهای اسماءالحسنی بر کیفیت زناشویی زنان تأثیر دارد و میتواند در تدوین مداخلات زوجدرمانی مورد استفاده متخصصان قرار گیرد.